Thee is één van de meest gedronken drankjes in de wereld, in China lopen ze rond met een theefles en op sommige plekken kan je op iedere hoek van de straat je fles terug opvullen met water, het is één van de meest essentiële basisbehoefte van de mens. Maar de thee die de Chinezen gebruiken is van een heel andere soort dan de meesten onder ons tot hier toe kennen.

Het drinken van thee is een Chinese ontdekking. Ergens rond 3000 jaar v.chr. leefde er een Chinese Keizer Shen Nong. Uit hygiënische overtuiging liet hij zijn water altijd koken alvorens hij het dronk. Op een dag dwarrelde er enkele thee blaadjes van een theestruik in zijn water. Keizer Shen Nong was niet alleen onder de indruk van de verfijnde smaak en aangename geur, maar ook de energie en het oppeppend effect van de thee was een ongelofelijke ontdekking.

 Het is pas de 3de eeuw n.chr. dat er theehuizen werden opengehouden in China en rond die periode werden er duizenden boeken, schilderijen en gedichten opgedragen aan thee. Zo ontstonden er thee ceremonies.

Ergens in de 7de eeuw kwam thee in Tibet terecht. Een Chinese prinses die huwde met een Tibetaanse Koning nam thee mee als bruidsschat. Zij zou ook het Boeddhisme geïntroduceerd hebben.

 Maar het is pas rond de 16de eeuw dat thee Europa bereikt en dan voornamelijk in het Verenigd Koninkrijk, eerst enkel voor de adel want thee was zeer duur en uiteindelijk rond de 18de eeuw kon iedereen thee drinken, weliswaar van andere kwaliteit.

 De evolutie van de theeblaadjes:

 Groene gedroogde theeblaadjes konden niet lang bewaard worden. Onmiddellijk na het plukken werden ze gestoomd, gekneusd en tot een pasta geroerd door middel van rijst en pruimenpap.

 Zo kon thee langer bewaard worden en ook makkelijker gestapeld worden. Men maakte theetegels die in alle vormen en formaten voorkwamen. Een blok thee werd ook als betaalmiddel gebruikt. Men brak een stuk af volgens de waarde van het te betalen goed. Er werden ook mooie platte reliëftegels gemaakt. Daar werden hele taferelen op uitgebeeld en sierde de muren van musea, restaurants, theehuizen, paleizen …

Zwarte thee:

Zwarte thee ontstond door oxidatie die optrad na het verschepen van de thee naar Engeland. Eens aangekomen was de groene thee helemaal zwartgeblakerd. In eerste instantie dacht men aan oplichterij maar niets was minder waar. Het bleek de perfecte manier te zijn om thee te verschepen zonder dat het zou rotten.  

 Bij ons vind je ondertussen talrijke echte goeie theeshops en toch blijft het me verbazen hoeveel van ons nog steeds zo weinig weten over thee en de medicinale krachten die daar bij gepaard gaan. Thee zetten in Europa is enorm gecommercialiseerd, thee zandlopertjes hoeven echt niet en de hoeveelheid theeblaadjes die je gebruikt mag je op zijn minst halveren! Thee drinken is vooral proeven en aanvoelen wanneer het goed is.